Viathlon voor Oekraïne

MedicineConnect

Effect van lichaamsbeweging op langetermijnrisico op type 2 diabetes

Verband tussen gezond eten en een lagere mortaliteit bij volwassenen van middelbare leeftijd

Reflecties van Dr. Luc Van Audenrode na meer dan 40 jaar psychiatrische praktijk

Tijden veranderen!

Tot nog niet zo lang geleden werd de dokter, die geacht werd alles te weten, geraadpleegd door een (bijna) volledig onwetende patiënt. Maar deze “klassieke” relatie is veranderd.
In de afgelopen jaren hebben we de opkomst gezien van een groeiend aantal “bachelors, zelfs internetdokters”, die door meer of minder goed uitgevoerde onderzoeken op het web, naar de consultatie komen en zelf een diagnose en/of behandeling voorstellen, soms zelf opleggen. In hun ogen bestaat de medische functie uit het valideren van hun onderzoek
en vooral het verstrekken van het kostbare document: “het geneesmiddelvoorschrift” - dat voorlopig nog steeds het voorrecht is van de behandelende geneesheer.
Deze “nieuwe patiënten” wijzen al snel op de “rechten van de patiënt” (waarvan ze een grondige kennis hebben) en de plichten van de arts, die verondersteld wordt hun verzoeken zonder meer in te willigen.
Voor de een zal het zijn om een product te gebruiken buiten de therapeutische indicaties, voor de ander om het overmatig voor te schrijven en voor een derde om zich vooral niet te houden aan de “goede klinische praktijken”.
Sommigen zijn subtiel, terwijl an- deren veel veeleisender, strijdlustig en soms zelfs aggressief zijn. Aan al diegenen die ons willen meene- men op hun dwaaltochten in het absurde, zou ik als psychiater willen adviseren om een paar noties over het “medisch contract” in gedachten te houden. Met uitzondering van een noodsituatie, is een arts vrij om te beslissen om een patiënt al dan niet te behandelen. Hij heeft dus enkele rechten... die in werkelijkheid overeenkomen met plichten en verantwoordelijkheden, waarvan het ongepast en mogelijks gevaar- lijk zou zijn om hier afstand van te doen.
Hier zijn een paar voorbeelden, zorgvuldig geselecteerd omdat ze vaak voorkomen in de klinische praktijk.

Ben je bang? Frustratie? Een eerste voorbeeld van moeilijkheden.

Een eerste situatie waarmee we regelmatig worden geconfronteerd, is de weerstand van patiënten aan wie we een medicamenteuze behandeling voorstellen. Deze weerstand gaat meestal twee kanten op.

Angst om afhankelijk te worden van een product: Om niet meer zonder te kunnen en om de dosis steeds te moeten verhogen… Deze mensen zou ik willen herinneren aan de wet die ooit door Olivenstein is ingehamerd, namelijk dat een verslaving zich alleen kan ontwikkelen als er een combinatie is van een persoonlijkheid, een product en een situatie. Bijna altijd ligt een moeilijke situatie aan de basis van het voorstel. Maar een analyse van de persoonlijkheid van de patiënt en duidelijke, objectieve informatie over het voorgestelde product - allemaal aangepast aan het begripsniveau van de persoon met wie we praten - zullen vaak een geruststellend effect hebben.
Frustratie over “het niet alleen kunnen”. Ik vraag de patiënt dan wat het verschil is tussen het medicijn en een kruk voor een gebroken been of een stut onder een kapot terras.
Ik herinner hen eraan dat geen enkel medicijn gedachten of acties bevat en dat de patiënt hierover zelf meester en verantwoordelijke blijft.

Ik herinner me de les van een van onze professoren: Er zijn twee soorten psychotrope middelen: middelen die je afsluiten voor spraak en middelen die je openstellen voor spraak. Gebruik altijd de laatste!

Een grappig detail: het is niet ongewoon om te zien dat patiënten die zich zo verzetten tegen de introductie van medicatie deze houding herhalen wanneer wordt voorgesteld om te stoppen met het innemen ervan...

Dit is een 46-jarige vrouw
Ze heeft een universitair diploma en runt samen met haar partner een succesvolle KMO. Ze is een fitte moeder van 4 kinderen en is ook zeer sociaal actief.
Achter deze “gladde” façade schuilen kwetsbare afweer- mechanismen en een laag zelfbeeld (ondanks haar onmis- kenbare vaardigheden). Er is ook sprake van overduidelijke conjugopathie. De patiënte is al ongeveer twee jaar in psy- chotherapeutische behandeling. Dit draagt ongetwijfeld bij aan het behoud van dit fragiele evenwicht.
De oudste zoon studeert aan de universiteit en heeft zijn eerste jaar zonder problemen doorlopen.
In het tweede jaar, tijdens de examens in de winterperiode, ervaart hij enkele tegenslagen die leiden tot een ernstige decompensatie bij zijn moeder. De overtuiging dat het niet mogelijk is om te slagen in het leven zonder een goed universitair diploma en de angst voor wat mensen zullen zeggen, doen de moeder neerslaan in een ernstige angstige decompensatie. Concentratieproblemen, verstrooidheid, hartkloppingen en buikpijn gaan gepaard met ernstige slaapproblemen: ze valt moeilijk in slaap en heeft de neiging om de lessen die ze met haar zoon heeft nagekeken, te herhalen en piekert over allerlei doemscenario’s. ‘s Nachts heeft ze lange periodes van slapeloosheid, ze bereidt zich dan voor voor de herhalingssessie met haar zoon voor de volgende dag.
Ze kwam naar de kliniek omdat ze in dit tempo last had van een aantal tekortkomingen op haar werk, waar haar partner haar altijd op wees, het liefst in het bijzijn van de werknemers. Paradoxaal genoeg, hoewel ze psychotherapeutische zorg krijgt van een psycholoog wiens competentie niet in twijfel wordt getrokken, kondigde ze aan dat ze geen medicamenteuze behandeling wenst... Ik vraag naar de reden van de consultatie door haar te vertellen dat ik haar situatie niet kan behandelen door me vanaf het begin te onthouden van medicamenteuze hulp. Ik legde haar mijn aanpak in detail uit, vroeg haar erover na te denken en maakte een afspraak om haar de volgende week te zien. Het slaaptekort heeft een sterke fysieke stempel op haar gedrukt.
Gezien haar terughoudendheid, het feit dat ze normaal geen medicijnen gebruikt en de aanzienlijke onderliggende angst, stel ik voor dat ze 15 minuten voor het slapengaan een kwart tablet Flurazepam inneemt.
Ze kan de dosis na twee nachten verdubbelen als ze vindt dat het effect onvoldoende is. En dat doet ze. Ze sliep al snel weer goed en kwam weer op been. Ze nam afstand van de studie van haar zoon en stelde zelfs voor dat hij in plaats daarvan met een klasgenoot zou samenwerken. Twee maanden lang zag ik de patiënte om de tien dagen. Na ongeveer vijf weken stelde ik voor om de dosis met een kwart tablet te verminderen. De patiënte stopte haar behandeling ongeveer twee maanden nadat ze ermee was begonnen, gerustgesteld door het feit dat ze af en toe een halve tablet kon nemen als ze zich slapeloos voelde...

Samenvatting van de producktkenmerken Staurodorm^®, (flurazepam 27,42 mg, tabletten), beschikbaar via deze link.

Houder van de vergunning voor het in de handel brengen: Mylan EPD

STAA-2023-0011-N

Dokter... ik heb alle uren voorbij zien gaan.

Samen met Dr. Van Audenrode gaan we door met het onderzoeken van situaties waarin het belangrijk is om de steun van belanghebbenden te krijgen als we het beste willen halen uit de therapeutische strategie die wordt geïmplementeerd.

Een tweede situatie waarin we streng moeten zijn, is het verkrijgen van een evaluatieconsult voor een patiënt die een psychofarmaca voorgeschreven heeft gekregen.
Ik heb vaak een zekere terughoudendheid bij huisartsen opgemerkt om deze evaluatieconsultatie "op te leggen".

Velen zien dit als een gebrek aan respect voor de vrijheid van de patiënt. Naar mijn mening doet zo’n houding veeleer afbreuk aan de waarde van dit voorschrift, alsof het om een kleinigheid gaat.

Toch zal een huisarts er geen moeite mee hebben om een patiënt terug te laten komen voor een controle van de voortgang van een wond of een orgaanprobleem. Deze lichtzinnigheid gaat in tegen een van de gouden regels van het voorschrijven van een psychotroop medicijn: geen voorschrift zonder evaluatie van het effect, zonder onderzoek naar mogelijke bijwerkingen (en we weten dat ze bij benzodiazepines vaak verraderlijk zijn) en vooral zonder absoluut behoud van de biologisch-psychologisch-sociale “therapeutische driepoot”.
Als we ervan uitgaan dat de chemie van medicatie biologisch van aard is, moeten we toch ook voortdurend waken over de psychosociale aspecten ervan.
Wie is verantwoordelijk voor de psychologische follow-up, welke techniek verdient de voorkeur in het licht van de klinische situatie en naar wie moet worden doorverwezen?
Welke aanpassingen in zijn leven is de patiënt bereid om tijdens de crisis te maken? De huisarts neemt dan een rol op zich als coach, begeleider, waakzaam voor het opzetten, BEHOUDEN en eventueel aanpassen van deze belangrijke aspecten van therapeutische zorg.
In de overtuiging dat enkel en alleen een pil nooit een problematische situatie kan oplossen.

Een 23-jarige student.
Hij dwaalt al jaren rond op de universiteit. Hij was bijna altijd geslaagd voor zijn examens, maar had nooit langer dan twee jaar dezelfde studie gevolgd.
Toen hij eindelijk zijn pad had gevonden, kwam hij voor counseling voor de juni-zitting van zijn tweede jaar. Het idee van de verplichting dat hij moet slagen om zijn driejarige opleiding af te maken, maakt hem vreselijk angstig. Hij heeft meer last van deze existentiële vragen dan van de examens zelf (hij twijfelt er niet aan dat hij zal slagen), hij slaapt slecht, piekert veel en lijdt aan vreselijke hoofdpijn. Hij is ook euthymisch en vertoont geen tekenen van dissociatie.
Met nog drie weken te gaan voor de examens was de situ- atie ernstig.
Ik stelde 10 mg citalopram tegen de angst en het piekeren voor, en een flurazepam tablet een kwartier voor het slapen gaan. Ik vroeg of ik hem 5 dagen later weer kon zien.
Hij sliep weer goed en voelde geen restverschijnselen als hij wakker werd. Ook merkte hij geen problemen met zijn concentratie of geheugen. Hij zal regelmatig worden gezien met een maximum interval van vijftien dagen.
Hij was een beetje angstig bij het vooruitzicht dat hij zijn hypnoticum zou moeten opgeven, daarom hebben we afge- sproken dat hij elke maandag, na drie weken behandeling, de flurazepam met een kwart tablet zou verminderen. Dit deed hij.
De citalopram werd voortgezet totdat hij er in augustus spontaan mee stopte nadat hij het al enkele keren vergeten te nemen was, hetgeen geen effect had op zijn toestand. Hij zit nu in het derde jaar, na twee mislukkingen. Het moei- lijkste moet nog komen…

Dokter, ik heb elk uur voorbij zien komen.

Een andere vereiste om het beste te halen uit het voorschrijven van psychotrope middelen, van welke aard dan ook, is een geleidelijke afbouw en stopzetting, met uitleg over eventuele symptomen die het gevolg kunnen zijn van dosisvermindering.
Ik ben altijd voorstander geweest van geleidelijk stoppen, aangepast aan de ervaring van de patiënt. Dit is absoluut essentieel om het rebound-effect te voorkomen dat bijna altijd optreedt bij abrupt stoppen.
Hoewel het aanbevolen is om de behandeling relatief snel te stoppen volgens goede praktijken, kan het soms nodig zijn om deze periode te verlengen om rekening te houden met de behoeften van de patiënt. In het geval van hypnotica moeten patiënten altijd worden gewaarschuwd dat er bij elke “stap” in de geleidelijke afbouw een niet te verwaarlozen risico bestaat op één of twee nachten met een slechte subjectieve kwaliteit (veel dromen of nachtmerries, veel korte ontwaakmomenten, “Dokter, ik heb elk uur voorbij zien komen”).
Dit bekende fenomeen treft, in verschillende mate, meer dan een derde van de patiënten.
De verkeerde reactie zou dan zijn om te denken dat dit een teken is van een voortijdige stopzetting en om de behandeling op het vorige niveau te handhaven of zelfs om een hogere dosis te hervatten. Een gewaarschuwde en vooral begeleide patiënt, zal dit fenomeen en deze potentieel moeilijke periode veel beter verdragen.

Een 69 jarige man komt op consultatie.
Hij is al jaren gediagnosticeerd met een bipolaire stoornis, nadat hij een duidelijke manische episode had meegemaakt tijdens zijn scheiding.
In de afgelopen twintig jaar is hij van therapeut naar thera- peut gegaan en heeft hij een gemengde symptomatologie ontwikkeld van OCD, dwanggedachten, dissociatieve angst en wisselende depressieve kenmerken. Na meerdere keren te zijn opgenomen in verschillende instellingen, heeft hij zelfs elektroconvulsietherapie ondergaan omdat zijn symptomen zorgwekkend waren.
Als gewiekst zakenman bleef hij altijd betrokken bij zijn bedrijf, dat tientallen werknemers in dienst had. Hij is een paar keer bijna onder bescherming van persoon en goede- ren geplaatst vanwege zijn verkwistende houding, maar dit heeft hem nooit in financieel gevaar gebracht.
Elke dag slikt hij een ongelofelijke hoeveelheid psychotrope middelen: antidepressiva, neuroleptica en benzodiazepinen, waarbij hij, als dat nog bewezen moest worden, blijk geeft van een uitzonderlijke fysieke weerstand. Op basis van de ervaring van de vorige clinici en onder de indruk van de ver- leidelijke houding van de patiënt, ga ik uit van de hypothese van een ernstige pathologische persoonlijkheidsstoornis met bijkomende stemmingsstoornissen.
Ik weiger de voorschriften die hij vraagt voort te zetten en word daardoor zelf betrokken bij een intensieve psychothe- rapeutische relatie en het duurt enkele maanden voordat ik zijn medicamenteuze behandeling stabiliseer op een nog steeds hoog niveau: Paroxetine 20 mg, Quetiapine 300 mg, Paliperidone 3mg en flurazepam anderhalve tablet per dag. De patiënt hield zich ook (in het begin met moeite) aan zijn belofte om dagelijks te wandelen en hervatte een religieuze praktijk die hij had opgegeven.
Zes jaar later was de psychotrope behandeling van de patiënt als volgt: melatonine 2mg en quetiapine 200mg per dag. Alle verminderingen werden zeer geleidelijk doorgevoerd (kwart tabletten), zonder overlapping en altijd binnen een verklarend kader.
De patiënt, die zijn levenslust en associatievermogen heeft hervonden, is euthymisch. Hij heeft een hond gekocht die hij ‘s ochtends en ‘s avonds uitlaat. Hij heeft zijn actieve rol als baas weer opgepakt en slaat nieuwe wegen in met zijn bedrijf. Hij blijft mijn consult eens in de twee maanden bijwonen.

Samenvatting van de producktkenmerken Staurodorm®, (flurazepam 27,42 mg, tabletten), beschikbaar via deze link.

Houder van de vergunning voor het in de handel brengen: Mylan EPD

STAA-2023-0013-N

De komst van benzodiazepinen, een beslissende stap

Na antidepressiva en antipsychotica waren benzodiazepinen de derde grote klasse psychotrope middelen die opkwamen uit het “wonderbaarlijke decennium” van 1955/1965.
Om de enthousiaste ontvangst van benzodiazepinen te begrijpen, moeten we kijken naar de medicijnen die artsen in die tijd tot hun beschikking hadden om patiënten te helpen die overmand werden door angst.

- Chloraalhydraat: met zijn onelegante toedieningsmethoden en nu sterk verdachte kankerverwekkende werking.
- Meprobamaat: verpakt in “toonbankverpakkingen (10 Co) zonder recept verkrijgbaar voor iedereen met een goede reputatie”, was het de oorzaak van ernstige en hardnekkige verslavingen, die honderden dagen in het ziekenhuis kostte voor ontwenningsverschijnselen. Jarenlang vocht onze collega Pelc tegen de bovengenoemde tolerantie, die tot een ware epidemie leidde.
- Barbituraten: berucht vanwege de rol die ze hebben gespeeld bij de zelfmoord van vele sterren en ook van vele gewone burgers. Hun bewezen levertoxiciteit, hun schadelijke rol bij geneesmiddelinteracties, de afhankelijkheid die ze vaak veroorzaken en de grote moeilijkheid om de behandeling te stoppen, hebben niet kunnen verhinderen dat het beroemde Nembutal (vandaag nog steeds gebruikt in de diergeneeskunde) lange tijd de markt van de hypnotica veroverde.

Tegen deze achtergrond werd in 1957 chloordiazepoxide uitgevonden als onderdeel van
onderzoek naar kleurstoffen. De aandacht en vindingrijkheid van een student leidden tot de ontdekking van de anxiolytische, kalmerende en anti-epileptische eigenschappen van deze verbinding, die op de markt werd gebracht onder de merknaam Librium.
De basisformule werd snel gevolgd door talrijke chemische variaties, waardoor artsen producten kregen met een specifieke, krachtige werking, weinig contra- indicaties (myasthenie en ernstige ademhalingsinsufficiëntie), weinig bijwerkingen (slaperigheid, geheugenproblemen, zeldzame paradoxale reacties, spierzwakte) en een lage toxiciteit.
Ze werden dus in overvloed voorgeschreven, bijna zonder terughoudendheid, waardoor de Belg al snel de titel van wereldkampioen in het verbruik van producten in deze klasse kon veroveren.

Opnieuw een nog jonge man
Met zijn 38 jaar geniet hij van welverdiend professioneel succes in de verkoop van reserveonderdelen.
Getrouwd, zonder problemen, twee kinderen (voorbeeldige jonge tieners).
Hij is een fervent sporter en sport regelmatig op een stevig niveau.
Sinds zijn late tienerjaren lijdt hij aan OCD, dat wordt behandeld met cognitieve gedragstherapie en een lage dosis serotonine-medicatie (de helft van de aanbevolen dosis voor deze indicatie).
Hij heeft afstand weten te nemen van een zeer turbulente familieachtergrond.
Zijn ouders hebben altijd overhoop gelegen en zijn oudere broer en zus zijn ook geen toonbeelden van evenwicht en lijden allebei aan ernstige chronische ziekten.
Wanneer er een kleine erfenis uit de lucht komt vallen, wordt de reeds fragiele band verbroken en wordt de patiënt lastiggevallen. Hij moet een kant kiezen! Hij belandt in een loyaliteitsconflict dat zijn OCD weer doet ontwaken en slaapstoornissen veroorzaakt die hij nooit eerder heeft ervaren. Het gaat voornamelijk om inslaapproblemen op basis van gegeneraliseerde angst. Deze symptomatologie belemmert zijn professionele prestaties, creëert spanning in het koppel en leidt hem af van zijn gebruikelijke sportactiviteiten.
Hij vroeg om een hypnoticum dat geen sporen zou nalaten als hij wakker werd. Ik stelde flurazepam voor en een geleidelijke verhoging van zijn SSRI. Er is geen interactie te vrezen tussen deze twee producten. Het recept was in dit geval strikt in overeenstemming met de goede praktijken.
In het begin werd een half tabletje gebruikt, dat niet verhoogd hoefde te worden, en vervolgens, na vijf dagen overgeschakeld te zijn op een kwart tabletje, werd het medicijn binnen een maand voorgoed gestopt. Een paar maanden later vroeg de patiënt om zijn SSRI te verlagen tot de dosis van voor de aanval. Dit werd gedaan.

Samenvatting van de producktkenmerken Staurodorm^®, (flurazepam 27,42 mg, tabletten), beschikbaar via deze link.

Houder van de vergunning voor het in de handel brengen: Mylan EPD

STAA-2023-0015-N

Een koninklijke weg bezaaid met valkuilen

Het grootste nadeel van benzodiazepinen werd al snel duidelijk: ze veroorzaakten een enorme afhankelijkheid, voornamelijk psychologisch.

Deze afhankelijkheid was vaak gebaseerd op het feit dat het middel werd gezien - en soms gepresenteerd - als de oplossing voor een probleem, en onvoldoende werd geïntegreerd in een therapeutische setting die veel breder was dan een eenvoudig voorschrift.

Hoewel er lang aan getwijfeld werd, wordt fysieke afhankelijkheid nu geaccepteerd, hoewel het zeldzaam blijft en lijkt te worden veroorzaakt door langdurige behandeling met hoge doses.
Er gingen al snel stemmen op om te waarschuwen tegen deze gevaarlijke ontwikkeling. In 1979 schreef John Marks een klein werk waarvan de titel alleen al voldoende is om het argument te beschrijven: “Benzodiazepinen: Gebruik, Overmatig Gebruik en verkeerd gebruik, Misbruik”.
In de jaren 1980 schreef professor Ansseau een werk getiteld “Benzodiazepines and Anxiety”. De presentatie luidde:
“De Belgische burger heeft het voorrecht (?) om ruimschoots aan kop te staan van consumenten van kalmerende of verdovende middelen”.
Hij riep op tot zorgvuldig voorschrijven en presenteerde zijn nu beroemde “ster”-model om hierbij te helpen.
Hij besloot met de hoop dat “eenvoudige regels de Belgische burgers in staat zouden kunnen stellen om in de nabije toekomst hun koppositie onder de gebruikers van kalmerende middelen te verliezen”.
Helaas werd deze vermindering op korte termijn nooit bereikt, en erger nog, ondanks jaren van herhaling van de boodschap - in artikels of toe- spraken - is er geen enkele indicator gevonden die deze verontrustende vaststelling in twijfel trekt.
In februari 2021 publiceerde het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten (FAGG) de resultaten van hun onderzoek naar geneesmiddelen voor de behandeling van slaapstoornissen.
Daaruit bleek de hoge prevalentie van misbruik van deze middelen. Het rapport stelt dat er sinds 2008 een lichte daling is waargenomen in gebruik van deze middelen.

Een groot aantal onderzoeken en de hier gerapporteerde gevallen hebben geleid tot aanbevelingen die als volgt kunnen worden samengevat.

Schrijf nooit iets voor, buiten een therapeutisch drieluik van bio- psycho- sociale therapieën.
Je hoeft niet voor iedereen een psychoanalyse te overwegen, maar een paar sessies cognitieve gedragstherapie kunnen soms zeer effectief zijn om symptomen aan te pakken..
Hetzelfde geldt voor de vele psycho- corporale benaderingen die populair werden in de jaren 1990..
Houd rekening met de relatieve contra-indicaties van “oraal gefixeerde” persoonlijkheden; verslaafden bijvoorbeeld..
Het sociale aspect houdt in dat je nadenkt over de algemene levensstijl, voeding, sportactiviteiten en, eenvoudiger gezegd, mobiliteit... de rol die schermen spelen, waaronder televisie....
De huisarts zal zeker niet de enige zijn die bij de behandeling betrokken is..
Schrijf een geschikt product voor na een zorgvuldige anamnese..
Vermijd automatische voorschriften.
Onthoud dat er a priori geen rechtvaardiging is om meerdere benzodiazepinen tegelijk voor te schrijven..
Bespreek vanaf het begin de beperkte behandelingsduur (idealiter drie weken)..
Niet alle benzodiazepinen hebben dezelfde kinetiek of hetzelfde klinische profiel (zie de zogenaamde ‘ansseau- sterren’). Let er bij de keuze van het middel op dat je de KNND (kleinste noodzakelijke en nuttige dosis) voorschrijft..
De maximale aanbevolen doses mogen nooit worden overschreden en moeten indien mogelijk daaronder worden gehouden..
Accepteer en valideer in geen geval “onverantwoorde zelfmedicatie”..
Aanpassing van de behandeling kan natuurlijk worden overwogen, maar zal alleen worden geaccepteerd binnen een strikt gedefinieerd kader en moet worden besproken tijdens een beoordelingsgesprek..
In dezelfde geest, schrijf de kleinste verpakking voor die beschikbaar is en en “houd een overzicht bij”… Het is soms gepast om de onwillige of “overmoedige” patiënt eraan te herinneren dat het melden van gevallen van misbruik en afhankelijkheid van medicijnen wordt aangemoedigd….
Weet dat van Z-DRUGS (zopiclone, zolpidem) nooit is aangetoond dat ze minder bijwerkingen of afhankelijkheid veroorzaken dan benzodiazepinen..

Samenvatting van de producktkenmerken Staurodorm^®, (flurazepam 27,42 mg, tabletten), beschikbaar via deze link.

Houder van de vergunning voor het in de handel brengen: Mylan EPD

STAA-2023-0017-N

Podcast: Komt een arts bij de dokter

Met trots lanceren we de nieuwe podcast “Komt een Arts bij de Dokter”.

In de nieuwe podcastreeks “Komt een Arts bij de Dokter” bespreekt huisarts Charlotte Goemaere enkele hulpvragen van collega-artsen over alledaagse en herkenbare situaties. Samen met experts Ellen Vlaeyen, Marieke Geijsels en Thomas Pattyn verkent Charlotte technieken en strategieën die artsen kunnen helpen om hun praktijk succesvol te managen én tegelijkertijd voor zichzelf te zorgen.

De werkdruk ligt in veel sectoren heel hoog. In de gezondheidszorg komt hier dan nog bij dat de gezondheid van patiënten vaak primeert op de gezondheid van de artsen zelf, waardoor ze zichzelf soms voorbijlopen.

Maar ook de huisartspraktijk wordt almaar complexer. Er is een duidelijke evolutie van solopraktijken naar groepspraktijken. Steeds meer verschillende profielen komen zo onder één dak terecht en alles managen voelt soms als een tweede job. De arts van vandaag is dus vaak ook een ondernemer. Hoe ga je daarmee om?

Voor de meeste kwaaltjes bestaat gelukkig een medicijn. In deze podcast zoekt Charlotte een antwoord op vragen zoals: "Hoe kan ik mijn werk als huisarts minder stressvol maken? Hoe balanceer ik mijn professionele leven met mijn privéleven?", "Hoe stuur ik succesvol een groepspraktijk aan?" en "Heeft elke huisarts hun eigen arts nodig?".

Luister, leer en lach mee met 'Komt een arts bij de dokter' op onze pagina en laat ons samen de weg inslaan naar een gezondere en gelukkigere praktijk.

Beluister de podcast hier

Deze podcast werd mede mogelijk gemaakt dankzij Viatris

NON-2023-9250-N – Date of creation 10/2023

Cystic Fibrosis: Verhalen van moed en inspiratie

Cystic Fibrosis, ook bekend als mucoviscidose, is een genetische aandoening die levenslange gevolgen heeft voor het ademhalings-, spijsverterings- en voortplantingssysteem. Hoewel er in België slechts zo'n 1400 mensen aan lijden (1), vormt het een grote uitdaging voor degenen die ermee leven. Deze ziekte mag mensen er echter niet van weerhouden om grootse dingen te bereiken.

Om mensen te inspireren en het bewustzijn over mucoviscidose te vergroten, hebben we verhalen verzameld over de prestaties van mensen die aan de ziekte lijden. Ons doel is om anderen te inspireren om hun uitdagingen te overwinnen en om het publiek voor te lichten over deze aandoening en de gevolgen ervan.

Als je je geïnspireerd wilt voelen, nodigen we je uit om een aantal video's te bekijken van mensen die uitleggen hoe ze leven met mucoviscidose. Door middel van deze verhalen hopen we inzicht te geven in de uitdagingen die het leven met de ziekte met zich meebrengt, terwijl we ook de veerkracht en vastberadenheid laten zien van degenen die eraan lijden.

Laat je inspireren door onderstaande video’s!

Hoe zet Viatris zich in voor mensen met mucoviscidose?

Mensen met mucoviscidose hebben te maken met veel uitdagingen. Eén daarvan is een slechte spijsvertering door pancreasinsufficiëntie, een mogelijke complicatie van de ziekte. Dit treedt op wanneer het slijm de pancreaskanalen blokkeert en verhindert dat de spijsverteringsenzymen de dunne darm bereiken. Dit kan leiden tot malabsorptie van voedingsstoffen en andere spijsverteringsproblemen (2).

Viatris commercialiseert Creon^® (3). Creon^® is een medicijn dat een combinatie van drie spijsverteringsenzymen bevat: lipase, protease en amylase. Deze enzymen worden normaal gesproken geproduceerd door de alvleesklier en zijn nodig voor de vertering van vetten, eiwitten en koolhydraten in de dunne darm.

Creon^® kan de levenskwaliteit van patiënten met pancreasinsufficiëntie, waaronder patiënten met mucoviscidose, aanzienlijk verbeteren (4).

Lees meer over Creon®

Alvleesklierinsufficiëntie kan leiden tot een scala aan symptomen, waaronder buikpijn, een opgeblazen gevoel, winderigheid, diarree en ondervoeding. Door de noodzakelijke spijsverteringsenzymen te leveren, kan Creon^® helpen deze symptomen te beheersen en de opname van voedingsstoffen te verbeteren, wat leidt tot een betere algehele gezondheid en welzijn (4).

Ben je op zoek naar manieren om je patiënten te informeren of voor te lichten? Bij Viatris zijn we toegewijd aan het verstrekken van educatieve middelen om individuen en gezinnen die leven met mucoviscidose te helpen hun aandoening effectief te beheersen.

Ontdek hier de materialen voor patiënten

Samenvatting van de productkenmerken Creon^® beschikbaar via onderstaande links.

Lipase 5 000 E, amylase 3 600 E, protease 200 E: link
Lipase 10 000 E, amylase 8 000 E, protease 600 E: link
Lipase 25 000 E, amylase 18 000 E, protease 1 000 E: link
Lipase 35 000 E, amylase 25 200 E, protease 1 400 E: link

Houder van de vergunning voor het in de handel brengen: Viatris Healthcare

Alle Creon^® formuleringen zijn vrij van voorschrift.

CRE-2023-0683-N – Date of creation 08/2023

Referenties:

ECFSPR 2021 Annual Data Report. European Cystic Fibrosis Society.
J. Enrique Dominguez-Munoz. Curr Opin Gastroenterol 2018, 34:349–354
Samenvatting van de productkenmerken Creon. Link voor verschillende doseringen staat hieroven weergegeven.
Lohr et al. United European Gastroenterology Journal 2017, Vol. 5(2) 153–199

Een helpende hand voor mucoviscidosepatiënten: Educatief materiaal

Cystic Fibrosis, beter bekend als mucoviscidose, is een genetische aandoening die grote uitdagingen met zich meebrengt voor zowel kinderen die eraan lijden als hun ouders.

Voor kinderen met mucoviscidose kan het een hele uitdaging zijn om hun aandoening aan anderen uit te leggen en om zich in sociale situaties staande te houden. Voor ouders kan de zorg voor een kind met mucoviscidose extra moeilijk zijn, omdat ze ingewikkelde medicatieschema's moeten beheren, symptomen in de gaten moeten houden en ervoor moeten zorgen dat hun kind de juiste voeding en beweging krijgt. In het algemeen kan leven met mucoviscidose een uitdagende tocht zijn, maar met de juiste ondersteuning, voorlichting en hulpmiddelen kunnen mensen met deze aandoening toch een bevredigend leven leiden.

Bij Viatris zijn we toegewijd aan het verstrekken van educatieve middelen om individuen en families die leven met mucoviscidose te helpen hun aandoening effectief te beheersen.

Benieuwd naar de educationele materialen? Ontdek ze hieronder!

Een stripverhaal voor kinderen

Een van de materialen is een stripverhaal dat kinderen met mucoviscidose in staat stelt voor zichzelf op te komen en anderen voor te lichten over hun aandoening. Dit kan helpen om misverstanden en stigma's te verminderen, waardoor een meer ondersteunende omgeving ontstaat voor kinderen met mucoviscidose om goed te gedijen op school en in andere sociale omgevingen. Wij vinden het belangrijk dat kinderen met mucoviscidose zich op hun gemak voelen om over hun aandoening te praten en dat ze een ondersteunend systeem hebben van familie, vrienden en zorgverleners.

Ontdek het stripverhaal

Een educationele video voor kinderen

Naast het stripverhaal hebben we een video ontwikkeld met de naam "Planeet Pancreas". Deze video is een waardevol hulpmiddel voor kinderen om mucoviscidose op een duidelijke en eenvoudige manier aan anderen uit te leggen. Er wordt informatie gegeven over de aandoening, zoals wat het is, hoe het het lichaam beïnvloedt en hoe het wordt behandeld. Het bevat ook tips en suggesties over hoe vrienden en leerkrachten kinderen met mucoviscidose kunnen steunen, zoals geduldig zijn en begrip tonen voor hun behoefte aan medicatie of extra voorzorgsmaatregelen om infectie te voorkomen. Een link naar de video is te vinden in het stripverhaal!

Een educationele brochure voor ouders

We bieden ook een brochure voor ouders die kan nuttig zijn als leidraad bij de verzorging van een kind met mucoviscidose. Deze brochure behandelt een breed scala aan onderwerpen, zoals het beheren van medicatieschema's, het controleren van symptomen en ervoor zorgen dat het kind de juiste voeding en lichaamsbeweging krijgt.

Ontdek de brochure voor ouders

Met deze informatie helpt Viatris patiënten en verzorgers de kennis en hulpmiddelen te geven die ze nodig hebben om met mucoviscidose om te gaan en de kwaliteit van hun leven te verbeteren.

Hoe zet Viatris zich in voor mensen met mucoviscidose?

Mensen die leven met mucoviscidose worden geconfronteerd met veel uitdagingen. De ziekte heeft invloed op de ademhalings-, spijsverterings- en voortplantingssystemen, waardoor het voor de getroffenen moeilijk is om een normaal leven te leiden.

Een van de uitdagingen is een slechte spijsvertering door alvleesklierinsufficiëntie, een mogelijke complicatie van de ziekte. Om patiënten die hiermee worstelen te helpen, commercialiseert Viatris Creon^® (1). Dit bevat een combinatie van drie spijsverteringsenzymen die nodig zijn voor de vertering van vetten, eiwitten en koolhydraten. In het geval van pancreasinsufficiëntie kan dit de levenskwaliteit van patiënten verbeteren (2).

Lees meer over Creon®

Samenvatting van de productkenmerken Creon^® beschikbaar via onderstaande links.

Lipase 5 000 E, amylase 3 600 E, protease 200 E: link
Lipase 10 000 E, amylase 8 000 E, protease 600 E: link
Lipase 25 000 E, amylase 18 000 E, protease 1 000 E: link
Lipase 35 000 E, amylase 25 200 E, protease 1 400 E: link

Houder van de vergunning voor het in de handel brengen: Viatris Healthcare

Alle Creon^® formuleringen zijn vrij van voorschrift.

CRE-2023-0685-N – Date of creation 08/2023

Referenties:

Samenvatting van de productkenmerken Creon. Link voor verschillende doseringen staat hieroven weergegeven.
Lohr et al. United European Gastroenterology Journal 2017, Vol. 5(2) 153–199

Interview met Dr. Stefan Teughels

Krachten bundelen om vaccinatiegraad voor griep te verhogen

In België is de vaccinatiegraad voor griep onder risicogroepen en gezondheidswerkers lager dan de WHO-doelstelling van 75% (1). Dit interview belicht de zorgwekkend lage vaccinatiegraad voor griep in België en onderzoekt strategieën om deze te verbeteren.

Dr. Stefan Teughels, medisch directeur van Domus Medica, wijst op verschillende factoren, zoals de organisatie van vaccinatie en culturele attitudes tegenover preventie, die bijdragen aan de lage vaccinatiegraad.

Hij pleit voor een meer actieve rol van huisartsen als populatiemanagers en benadrukt het belang van ondersteuning en samenwerking met huisartsenkringen en lokale instanties om de vaccinatiegraad te verhogen.

Dr. Teughels benadrukt ook de beschikbaarheid van een toolbox met informatie en hulpmiddelen van Domus Medica om huisartsen te ondersteunen bij het verbeteren van de vaccinatiegraad.

Om dieper inzicht te krijgen in het belang van het verhogen van de vaccinatiegraad en om de uitgebreide adviezen van Dr. Teughels te ontdekken, nodigen we u uit het volledige artikel te lezen.

Lees hier het volledige artikel

Referentie:

https://www.sciensano.be/sites/default/files/va_nl_2018.pdf

Influvac Tetra 2023-2024: Samenvatting der Productkenmerken

Vergunninghouder voor het in handel brengen van Influvac Tetra 2023-2024: Viatris Healthcare.

NON-2023-8026 – Date of creation 09/2023

Interview met prof. dr. Marc Van Ranst

Meerdere pistes om vaccinatiegraad tegen de griep te verhogen

De vaccinatiegraad tegen griep blijft in België ruim onder de door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) aanbevolen drempel van 75% (1). In een informatief interview deelt prof. dr. Marc Van Ranst, Hoofd van Laboratoriumgeneeskunde aan de Katholieke Universiteit Leuven, inzichten over het belang van vaccinatie en de huidige vaccinatiegraad. Volgens prof. Van Ranst blijft deze laatste ontoereikend in België, en hij benadrukt dat de wijze waarop griepvaccinaties georganiseerd zijn binnen het land hierin een cruciale rol spelen.

Hoe kan de vaccinatiegraad volgens Prof. Van Ranst worden verhoogd? Er zijn diverse benaderingen om de vaccinatiegraad tegen griep te verbeteren. Hij onderstreept de rol van huisartsen en apothekers om patiënten te informeren over vaccins. Tevens wijst hij op de impact van de organisatie van vaccinatiemomenten. Hij stelt voor om mensen uit te nodigen of specifieke namiddagsessies voor vaccinatie te organiseren. Daarnaast kunnen overheidsinformatiecampagnes een waardevolle toevoeging zijn.

Griepvaccinatie voor iedereen? Prof. Van Ranst bespreekt ook de huidige richtlijnen van de Hoge Gezondheidsraad. Deze hebben vooral betrekking op griepvaccinatie voor specifieke risicogroepen en gezondheidswerkers. Echter, hij pleit voor een meer universele vaccinatiestrategie, in lijn met het WHO-advies om jaarlijks alle personen ouder dan 6 maanden te vaccineren (2).

Tot slot benadrukt prof. Van Ranst dat het verbeteren van de vaccinatiegraad een gezamenlijke verantwoordelijkheid is van huisartsen, apothekers en de overheid. Het belang van eensgezindheid en teamwork wordt hierbij benadrukt.

Om dieper inzicht te krijgen in het belang van het verhogen van de vaccinatiegraad en om de uitgebreide adviezen van prof. Van Ranst te ontdekken, nodigen we u uit het volledige artikel te lezen.

Lees hier het volledige artikel

Referenties:

Influvac Tetra 2023-2024: Samenvatting der Productkenmerken

Vergunninghouder voor het in handel brengen van Influvac Tetra 2023-2024: Viatris Healthcare.

NON-2023-7890-N - Date of creation 09/2023

Kan maternale inname van ultrabewerkte voedingsmiddelen het risico op obesitas bij kinderen beïnvloeden?

Hoelang duurt de COVID geassocieerde geur- en smaakdisfunctie?

5 handvaten voor de aanpak van verslaving in de huisartsenpraktijk

Heeft u weleens moeite gehad om patiënten met een verslaving te helpen, of het nu gaat om alcohol of andere middelen? Vraagt u zich af hoe u patiënten met een verslavingen kan bijstaan?

Tijdens een boeiend webinar ging Dr. Peuskens, psychiater in de psychiatrische kliniek Alexianen te Tienen, in op deze vragen aan de hand van klinische casussen¹. In de loop van het webinar kreeg de huisarts 5 handvaten mee voor de aanpak van verslaving in de huisartsenpraktijk.

Bekijk verslaving als een chronische aandoening en de aanpak ervan als een gedeelde verantwoordelijkheid

Verslaving is een chronische aandoening. Als mensen stoppen met het gebruik van het middel zijn ze nog niet van hun verslaving af, aldus Dr. Peuskens. Zelfs de patiënten die “het meest goed zijn” blijven er dagelijks mee bezig. Het is een levenslange problematiek die dagelijks aandacht vraagt én blijft vragen.

In de aanpak van verslaving is er niet alleen een rol voor de huisarts. Ook de patiënt zelf heeft hier een belangrijke rol, mensen dienen hun verantwoordelijkheid te nemen. Zij moeten mee aan het stuur van de aandoening staan. Leg daarom in gesprekken met de patiënt de klemtoon op autonomie en ‘self-efficacy.’

Kies het opbouwen van een band boven een one-shot behandeling

Patiënten met verslaving meteen confronteren kan gevolgen hebben. Indien je als arts te veroordelend bent of te snel met een oplossing komt kan het zijn dat er sprake is van een ‘one-shot’ behandeling. Hierbij is er eenmalig een confrontatie, maar komt de patiënt niet meer terug. In de verslavingszorg is het belangrijk eerst een band op te bouwen om daarna pas te kijken wat we concreet gaan doen, geeft Dr. Peuskens mee.

Blijf daarom altijd mild voor de patiënt en toch streng voor het middel.

Om niet te vervallen in een moreel discours (“mensen die blijven gebruiken willen niet stoppen”) helpt het verslaving te vergelijken met een chronische somatische aandoening, zoals diabetes. In geval van diabetes worstelen patiënten ook en ze houden zich ook niet altijd aan de voorschriften. Soms doen ze het goed, maar soms leggen ze enkele spelregels naast zich neer (zoals medicatietrouw en dieetopvolging).

Zie middelenstop niet als de enige zinvolle ambitie

Een patiënt helemaal van zijn middelengebruik af helpen is een stijle ambitie. Het lijkt soms wat contraproductief om ervan uit te gaan dat dat het objectief is, aldus Dr. Peuskens. Een verkennende aanpak kan ook voor de arts zelf rustiger aanvoelen. Het advies van Dr. Peuskens? Start met het luisteren naar de patiënt en zijn wensen. Wat is de ambitie van de patiënt?

Bij een patiënt met de ambitie om eerder te matigen in gebruik kan de rol van de huisarts zijn om de doelstelling te helpen aflijnen.
- Voor een patiënt die dagelijks 20 standaardeenheden alcohol consumeert kan een doelstelling van 12 standaardeenheden of één alcoholvrije dag een zinvol doel zijn.
Bij patiënten zonder enige wens tot verandering kan de ambitie zijn om aan ‘harm reduction’ te doen. Wat kan u als huisarts doen of afspreken met de patiënt zodat het middelengebruik veiliger gebeurt?
- Een vitamine B1-supplement voorstellen bij een patiënt die dagelijks 20 standaardeenheden alcohol consumeert kan deze beschermen.
- Bij druggebruik voldoende informeren over de gevaren van naaldenwissel kan schade beperken.

Gesprekken met motivationele insteek en zelfs kleine interventies zijn zinvol

In lijn met het vorige handvat raadt Dr. Peuskens ook aan om de ambitie beperkt te houden in gesprekken en interventies bij patiënten met verslaving. Verwacht als huisarts niet dat een patiënt na twee gesprekken meteen overgaat tot het volledig stoppen van het middelengebruik.

Focus op gesprekken met een motivationele insteek. Het proberen uitlokken van verandertaal kan zinvol zijn. Een optie is om de patiënt een menu van mogelijkheden te geven.
- “Ik zou u hier wat meer informatie over willen bezorgen. Er bestaat een website, ik heb een brochure liggen, u zou binnen een tijdje opnieuw kunnen langskomen om het hierover te hebben, ik heb ook een collega die hier veel kennis over heeft.”
- Een menu aan mogelijkheden zal de patiënt aansporen om over de mogelijkheden na te denken en kan verandertaal ontloken, “ik zal de website bezoeken.”

Ook kleine interventies kunnen zinvol zijn.
- Het gebruik van de “Timeline follow back methode” bij patiënten die veel alcohol consumeren. Hierbij vraagt u aan de patiënt om (met zijn agenda op de smartphone) terug te denken in de tijd en en het aantal consumpties per dag te noteren. Deze methode is vrij betrouwbaar tot een maand terug.
- Deze kleine interventie kan een aanknooppunt zijn om vervolgens over doelen (of ambitie) te praten met de patiënt.

Beschouw medicatie als een hulpmiddel bij verslaving, niet als oplossing

Naast psychosociale interventies zoals hierboven aangehaald kan ook medicatie een hulpmiddel zijn bij verslaving. Het is echter alleen dat, een hulpmiddel en geen oplossing, benadrukt Dr. Peuskens.

In bepaalde gevallen is het belangrijk om aan medicatie te denken. Een patiënt met de ambitie van middelenstop kan, afhankelijk van het middel, door een periode van ontgifting gaan.

In geval van het instellen van medicatie die een bepaald risico op afhankelijkheid inhoudt is het cruciaal om te bewaken dat de medicatie geen deel van het probleem wordt. Bedenk daarom op voorhand een exitstrategie zodat de behandeling niet chronisch wordt.

Bent u benieuwd naar meer?

Dr. Peuskens besprak deze handvaten in het webinar aan de hand van drie concrete casussen:

Een patiënt met een alcoholverslaving,
Een patiënt die dagelijks benzodiazepines neemt om in te slapen en
Een patiënt met polyverslaving.

Webinar gemist? Wenst u het opnieuw te bekijken?

Klik hier om het webinar te bekijken

Referentie: 1. Hoe omgaan met verslavingsproblematiek in de huisartsenpraktijk? Dr. Peuskens. Opname beschikbaar op ViatrisConnect.

NON-2023-5889-N – Date of creation June 2023

Ja, size matters! En andere zaken die uw patiënt moet weten over zijn prostaat

Voorkomen is beter dan genezen. Dat geldt ook voor de prostaat. Helaas zijn veel mannen zich niet bewust van de mogelijke problemen die zich kunnen voordoen met de prostaat. Als huisarts heeft u misschien niet altijd de tijd om uw patiënten bewust te maken van de mogelijke problemen met de prostaat.

Prof. Dr. Nicolaas Lumen, uroloog in het Universitair Ziekenhuis van Gent, heeft een serie video's gemaakt die uw patiënten meer inzicht geven in de prostaat en de mogelijke problemen die zich kunnen voordoen. In deze video's behandelt hij de volgende onderwerpen:
• Waarom is het belangrijk om aandacht te hebben voor je prostaat?
• Hoe werkt een gezonde prostaat
• Wat als het misloopt?
• Wat is een goedaardige vergroting van de prostaat?
• Hoe ontstaat prostaatkanker en wat zijn de mogelijke behandelingen?

Door uw patiënten naar deze video's te verwijzen, kunt u hen helpen om meer te weten te komen over hun prostaat en de mogelijke problemen die zich kunnen voordoen. Zo kunt u hen helpen om de juiste keuzes te maken voor hun gezondheid.

Download de patiëntenfolder

Ontdek de video’s hier

NON-2023-7076-N – Date of creation 08/2023

Insomnia « Het goede gebruik… »

In een tijd waarin vele wetenschappelijke verenigingen eindelijk het belang van een adequate slaap in termen van kwaliteit en kwantiteit erkennen, is het schrijnend te moeten vaststellen dat het aantal personen dat klaagt over angst, zorgen, stress en andere ongemakken die hun slaap sterk verstoren en, als reactie daarop, moeilijkheden veroorzaken bij het volbrengen van hun taken overdag, voortdurend toeneemt.

Er zijn verschillende methoden beschikbaar om een terugkeer naar een normalere situatie te bevorderen, maar het herstel van een “herstellende” slaap is ongetwijfeld een essentiële stap.

In dit verband lijkt het beredeneerd en tijdelijk voorschrijven van geneesmiddelen die niet als behandeling als zodanig worden beschouwd, maar als hulpmiddelen om de situatie onder controle te krijgen, volkomen gerechtvaardigd.

Op voorwaarde natuurlijk dat ze goed worden gekozen en gebruikt, wat de sprekers in de video’s beogen.

Depressie: frequente oorzaak van slapeloosheid

Slapeloosheid is een courant probleem waarbij de behandelingsdoelen variëren van persoon tot persoon. Maar hoe zit dat precies bij depressie? We vroegen het aan dr. Philippe Snauwaert (Psychiatrie, AZ Sint-Lucas, Brugge).

Bekijk de Video

Slapeloosheid en depressie: 2 problemen die vaak samengaan

Slapeloosheid is één van de frequentste symptomen van depressie. Erger nog, door te weinig rust kunnen lichaam en geest niet recupereren, en dat bevordert een depressie.
De mening van prof. Christine Reynaert (Algemene psychosomatiek, CHU Mont-Godinne; Centre Confluences, Jambes; Polyclinique, Louvain La Neuve).

Bekijk de Video

Slapeloosheid en stress: een veelvoorkomende combinatie

We brengen meer dan een derde van ons leven slapend door, en soms loopt dat niet van een leien dakje. Meer dan een derde van de bevolking zegt immers slecht te slapen. In veel gevallen heeft slapeloosheid te maken met psychologische oorzaken, waaronder stress. Hoe beïnvloedt stress onze slaap? Hoe reken je af met slapeloosheid? Een gesprek met dr. Luc Van Audenrode (Ere-medisch directeur van het CHS Acceuil – Lierneux).

Bekijk de Video

Slapeloosheid : een frequente klacht die de huisarts ertoe kan brengen vragen te stellen

Slapeloosheid is een frequente klacht die de huisarts ertoe kan brengen vragen te stellen. Maar wat betekent deze term? En hoe kan slapeloosheid zo goed mogelijk behandeld worden? We maken de balans op met Dr. Philippe Van Ooteghem, Psychiater AZ Sint-Lucas Gent.

Bekijk de Video

Video's gesponsord door Viatris, enkel bestemd voor gezondheidsbeoefenaars

Samenvatting van de producktkenmerken Staurodorm^®, (flurazepam 27,42 mg, tabletten), beschikbaar via deze link .

Houder van de vergunning voor het in de handel brengen: Mylan EPD

CNS-2023-0111-N - Juli 2023

Menopauze: hormonale substitutietherapie (HST) of niet? Praktische handvaten voor de huisarts

Op het onderwerp menopauze ligt nog steeds een taboe. Merkt u in de huisartsenpraktijk soms dat vrouwen niet durven praten over menopauzale problemen? Weet u soms ook niet goed hoe u hier best mee om kan gaan?

Tijdens het webinar “Menopauze: Een onzichtbaar lijden” gaf Prof. Dr. Rozenberg, professor in gynaecologie aan de Vrije Universiteit Brussel, enkele praktische handvaten mee voor de huisarts.

Behandelen met hormonale substitutietherapie (HST) of niet? Dat is de vraag!

Is er een indicatie voor HST? Heeft de patiënte contra-indicaties? Wanneer behandelen? En hoe?

Tijdens het webinar kregen we antwoord op deze vragen.

Bekijk elke patiënte als verschillend en blijf de situatie evalueren.

Prof. Dr. Rozenberg benadrukt het belang van een individuele aanpak. Elke patiënte is verschillend en bovenstaande vragen dienen voor haar specifieke geval te worden bekeken. De balans om te starten, verder te gaan of te stoppen met HST dient ook jaarlijks opnieuw te worden opgemaakt: is er een indicatie? Blijft de indicatie bestaan? Zijn er nieuwe contra-indicaties?

Gebruik de menopauze als een opportuniteit om risicofactoren te corrigeren.

Een patiënte zal een derde van haar leven in de menopauze doorbrengen. Het is voor de huisarts een opportuniteit om een goede levenswijze voor te stellen. Zowel roken, alcoholgebruik en sedentariteit zijn een risicofactor voor zowel cardiovasculaire problemen, kanker en osteoporose. Obesitas is ook een risicofactor voor cardiovasculaire problemen en kanker.

De huisarts kan hier een belangrijke rol spelen om de patiënte voldoende te informeren.

Wie kunt u nu wel of niet behandelen met hormonale substitutietherapie (HST)?

Prof. Dr. Rozenberg deelt dat slechts één op vier vrouwen een behandeling vraagt voor menopauzale symptomen. Er is nochtans een consensus onder de verschillende wetenschappelijke verenigingen:

elke patiënte die menopauzale klachten heeft, jonger is dan 60 jaar én geen belangrijke contra-indicaties heeft zou een behandeling moeten krijgen. De risico-baten balans is gunstig!

Bent u benieuwd te ontdekken welke elementen een rol spelen in het opmaken van deze balans? Bent u op zoek naar handige calculatoren om het risico voor een patiënte in te schatten? En wilt u ontdekken welke gunstige effecten HST heeft?

Herbekijk hier het webinar

Referentie: Webinar Menopauze: Een onzichtbaar lijden. Prof. Dr. Serge Rozenberg. Opname beschikbaar op ViatrisConnect.

Disclaimer: De inhoud van dit artikel is een weergave van de meningen en uitspraken van de spreker zoals verwoord tijdens het webinar waarnaar gerefereerd wordt. Elke patiënt moet individueel worden onderzocht en geadviseerd en deze informatie vervangt de noodzaak van een dergelijk onderzoek en/of advies niet geheel of gedeeltelijk. Viatris beoefent geen geneeskunde. Elke arts dient zijn of haar eigen onafhankelijke oordeel uit te oefenen bij de diagnose en behandeling van een individuele patiënt.

NON-2023-6200-N – Date of creation June 2023

Fysieke activiteit en nierfunctie bij sedentaire oudere volwassenen

Download de pdf

Effect van slaapverlenging op energie-inname bij volwassenen

Viathlon

Samen slachtoffers van de aardbeving bijstaan

De aardbevingen in Turkije en Syrië hebben verwoestende gevolgen gehad voor de getroffen gemeenschappen. Maanden na de ramp worstelen mensen nog steeds met het verlies van dierbaren en de vernietiging van hun eigendommen. De nasleep van deze tragedie zal nog lang voelbaar zijn.

Bij Viatris wilden we in actie komen en de slachtoffers van de aardbevingen helpen. Daarom hebben we besloten om het werk van UNICEF* te steunen.

UNICEF is een organisatie die zich inzet voor mensen in nood en al actief was in de door de aardbevingen getroffen gebieden voordat de ramp toesloeg. Dankzij de steun van Viatris kan UNICEF doorgaan met hun waardevolle werk.

Hoe heeft Viatris bijgedragen?

Viatris heeft zich een maand lang ingezet door zoveel mogelijk kilometers af te leggen. Voor elke kilometer die we hebben gewandeld, hebben we €1 ingezameld voor UNICEF. In totaal hebben we een indrukwekkende afstand van 26.051 kilometer afgelegd!

Het hoogtepunt van die maand was een sportieve dag waarop we verschillende uitdagingen zijn aangegaan, zoals fietsen, kajakken, hardlopen en wandelen. Het was een geweldige dag, en aan het eind van de dag hadden we samen een duizelingwekkende totale afstand van 27.684 kilometer bereikt.

Onze oprechte dank gaat uit naar alle gezondheidszorgbeoefenaars die zich hebben ingezet!

Ook u als gezondheidszorgbeoefenaar kon deelnemen aan deze uitdaging! In totaal hebben 320 van jullie zich geregistreerd! Hierdoor hebben we uiteindelijk een bedrag van €30.000 kunnen inzamelen!

Meer over UNICEF

UNICEF is een internationale organisatie die zich inzet voor kinderrechten en het welzijn van kinderen. De organisatie richt zich op het verbeteren van de levensomstandigheden van kinderen in ontwikkelingslanden en conflictgebieden. UNICEF werkt aan onderwijs, gezondheidszorg, voeding, bescherming tegen geweld en exploitatie, en de ontwikkeling van kindvriendelijke omgevingen. Samen met overheden, andere internationale organisaties en maatschappelijke organisaties streeft UNICEF ernaar haar doelen te bereiken.

Concreet zijn in Syrië al meer dan 294.000 mensen geholpen met essentiële benodigdheden en medische consultaties, terwijl psychosociale steun is verleend aan 100.000 kinderen en verzorgers. In Turkije zijn bijna 319.000 mensen voorzien van winterkleding, elektrische kachels en warme dekens, en hebben 299.000 mensen essentiële hygiëneproducten ontvangen. Meer dan 500.000 mensen hebben psychosociale steun gekregen, en 28.000 kinderen zijn geholpen in kindvriendelijke ruimtes. Om deze interventies voort te zetten, zijn echter meer middelen nodig.

NON-2023-7350-N - Date of creation August 2023

*United Nations International Children's Emergency Fund

Wellbeing

Wellbeingcampagne :

De gezondheid van uw patiënten is van onschatbare waarde... Het toevoegen van dimensies van welzijn aan de behandeling kan bijdragen tot betere therapeutische resultaten¹. Daarom hebben we een "WellBeing"-campagne ontwikkeld op basis van 5 pijlers: slaap, voeding, lichaamsbeweging, mindfulness en sociale connectiviteit.

Deze diensten zijn voornamelijk gericht op depressieve patiënten, maar kunnen van nut zijn voor alle typen patiënten die zich zorgen maken over het behoud van hun welzijn. Hieronder vindt u de 5 brochures.